Καλλιεργώντας τη φιλαναγνωσία στο σχολείο - Μια ιστορία κατά της βίας και του εκφοβισμού.

.

Τη Δευτέρα 11-5-2015 επισκέφτηκε το σχολείο μας η συγγραφέας Ιωάννα Μπαμπέτα και μας παρουσίασε το βιβλίο της «Η Ζωή που περισσεύει…» , ενώ  την Πέμπτη 14-5-2015 επισκέφτηκε το σχολείο μας η συγγραφέας Γιώτα Αλεξάνδρου  για να μιλήσει μαζί μας για το βιβλίο της «Οι νταήδες του βυθού και ο Ρομπέν των θαλασσών» Μια ιστορία κατά της βίας και του εκφοβισμού.

Παρουσίασαν  κουκλοθεατρικά δρώμενα βασισμένα στα βιβλία τους . Περιμέναμε να γνωρίσουμε από κοντά τις γυναίκες που έπλασαν αυτές τις ενδιαφέρουσες ιστορίες. Οι μαθητές του σχολείου μας και όχι μόνο, συμμετείχαν στη δραματοποίηση των παραμυθιών με μουσική και θεατρικό παιχνίδι, που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων.

Μοναδικές  εκδηλώσεις  γεμάτες θεατρικά δρώμενα, κουκλοθέατρο, παιχνίδι, τραγούδι και χορό!

Ας ελπίσουμε ότι αυτές οι υπέροχες μέρες θα είναι το εφαλτήριο για περισσότερο εξωσχολικό διάβασμα και για ενασχόληση  με την ποιοτική παιδική λογοτεχνία.

Ποιος είπε ότι οι ήρωες γεννιούνται θαρραλέοι; Ή πώς γνωρίζουν τη δύναμή τους και το δρόμο τους από την αρχή; Ήρωες με καθαρή καρδιά μπορεί να βρίσκονται παντού, ακόμη και στα άγνωστα βάθη της θάλασσας. Μπορεί τη μια στιγμή να βουλιάζουν στο φόβο και την άλλη να αναδύονται για να αναμετρηθούν, σε έναν αγώνα ηρεμίας, με όσους χαίρονται με τον πόνο των πιο αδύναμων. Ο φίλος μας ο Ιερεμίας, που υποφέρει καιρό από τα Κοφτερά Χαμόγελα, τους νταήδες του βυθού, υψώνει την ηρωική του μύτη και ορμά για τη δική του αλήθεια και για αυτούς που αγαπά.

Μια ιστορία για τον εκφοβισμό.
Στο παράρτημα του βιβλίου, ο Ιερεμίας απευθύνεται στο παιδί-αναγνώστη που μπορεί σε ένα περιστατικό εκφοβισμού να είναι στη θέση του θύματος, του θύτη ή του θεατή και το συμβουλεύει τι να κάνει για να αλλάξει την κατάσταση.
Επιπλέον, οι εκπαιδευτικοί και οι εμψυχωτές ομάδων με παιδιά θα βρουν αρκετές προτάσεις για την επεξεργασία της ιστορίας, με κύριο στόχο τη διερεύνηση της στάσης των εμπλεκόμενων στο φαινόμενο του εκφοβισμού,των επιπτώσεων και των τρόπων αντιμετώπισής του.

Η Γιώτα Αλεξάνδρου αγαπούσε από παιδί τις ιστορίες. Γι' αυτό σκαρφιζόταν παραμύθια που ζωντάνευαν με αυτοσχέδιες κούκλες για τους φίλους της στη γειτονιά. Μεγαλώνοντας, αποφοίτησε πρώτη, με άριστα, από το Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Ως υπότροφος του Ιδρύματος Λίλιαν Βουδούρη σε μεταπτυχιακό επίπεδο, στο Πανεπιστήμιο του Exeter της Αγγλίας, έμαθε πώς να λέει ιστορίες μέσα από το δράμα και το θέατρο. Παρακολούθησε, επίσης, σεμινάρια κουκλοθεάτρου και θεάτρου σκιών, μουσικοκινητικής αγωγής και αφήγησης παραμυθιών. Στη συνέχεια, εργάστηκε ως ηθοποιός και ως υπεύθυνη θεατρικής αγωγής σε δημοτικά σχολεία καθώς και ως εμψυχώτρια εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Σήμερα, υπηρετεί ως νηπιαγωγός στη δημόσια εκπαίδευση.
Είναι μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ), του Πανελλήνιου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση, του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και της SCBWI Greece (Society of Children's Book Writers and Illustrators).
Για το παραμύθι "Ο Αλέκος στη Χώρα των Παθημάτων" τιμήθηκε με τον Α΄ Έπαινο Παραμυθιού από την Εταιρεία Τεχνών, Επιστήμης και Πολιτισμού Κερατσινίου το 2013.
Για την ιστορία "Φένια, η αγαπημένη των ήχων" τιμήθηκε με Έπαινο από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά το 2012.
Για το παραμύθι "Οι νταήδες του βυθού και ο Ρομπέν των θαλασσών" τιμήθηκε με Έπαινο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών το 2008.

Η Ιωάννα Μπαμπέτα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Γλυφάδα Σπούδασε κοινωνική πολιτική και κοινωνική ανθρωπολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Ασχολήθηκε με την έρευνα για τη ζωή των ηλικιωμένων στην ελληνική περιφέρεια Παρακολούθησε σεμινάρια δημιουργικής γραφής στο ΕΚΕΒΙ, καθώς και σεμινάρια αφήγησης παραμυθιού Το 2009 το διήγηµά της "Η γιαγιά κυρία Ελισάβετ" κέρδισε στο διαγωνισµό diavasamegr και εκδόθηκε από τον "Ελευθερουδάκη" σε µία συλλογή διηγηµάτων µε τίτλο "19 νέα βήµατα" Επίσης, το παραµύθι "Το δέντρο µου" κέρδισε έπαινο στο διαγωνισµό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε και το πρώτο της παιδικό βιβλίο "Η Μελίνα ντετέκτιβ"

"Δε θέλω να πάω σχολείο" σκέφτεται η Ζωή κάθε πρωί. Στην τάξη όλοι κάθονται δυο δυο. Εκτός από τη Ζωή. Στο διάλειμμα γίνεται το κορόιδο. Στα αγγλικά κάνει ομάδα πάντα με την κυρία. Και στην παράσταση του καλοκαιριού δεν μπορεί να χορέψει ταγκό όπως οι άλλοι. Αφού περισσεύει. Μια μέρα όμως όλα αλλάζουν. Η Ευτυχία εμφανίζεται μπροστά της.